Hac Yolu...

Babam içki içerdi önceleri. İçki içerken de Ali Ercan'ı eksik etmezdi mezesinde. Evet evet ilahi okuyan Ali Ercan. Zamanında eşini döven ve sonradan pişman olup Hak yolu gören, tevbe edip tüm kasetlerini toplatan Ali Ercan. İşte onda öğrendim haccı ilk defa. Torunuyla, daha 9-10 yaşlarındaki torunuyla hacca gidecekti ve gözlerinin içi gülüyordu. Sonra rahmetli anneannemde gördüm hac aşkını. 180 liralık yaşlılık maaşını senelerce biriktirmişti hac için. Ama nasip olmamış, vadesi yetmemiş, hacca gitme aşkını da anneme bırakmıştı.

Sonra dayımda yani annemin dayısında gördüm haccın ne olduğunu. İmamdı kendisi, daima kafilelerin başında giderdi. Üstelik tekin de durmaz Türk hacılara tek laf eden olsun dalardı. Evet evet dalardı. Hatta bi keresinde arap görevliyi dövmüş, sınırdışı edilmiş, Birleşik Arap Emirlikleri'ne yollanmış, Dubai'yi gezip görmüştü bile. Dahası eşi Arabistan'da tek başına kalmıştı. Komediydi vesselam.

Sonra bir arkadaşım oldu. Almanya'da yaşıyordu. Yaşı henüz yirmiydi ve hacca gitmek nasip olmuştu. Nasıl bir halet-i ruhiyyeydi o. Öyle anlatıyordu ki gidip görmüş gibi olmuş, oturduğum yerde ağlamıştım. Hatta Araplar üzerine tartışmıştık da en sonunda.

Aradan birkaç gün geçti. Babam nakliyeci olduğu için bir tarlaya patates yüklemeye gittik. Yükleyen işçiler arasında birisi vardı ki, gençliğimden utandırdı. Ben üniversite mezunuyum diye iş beğenmezken o kişi 62 yaşında hacca gidebilmek için çalışıyordu. Hem de basit bir işte değildi. Benim bile kaldırırken zorlandığım koca patates çuvallarını yüklüyordu.Hemen yanına gittim, bir ucundan tuttum, ve 4 saatte yükledik. Adam aldığı 30 lirayı hac parasına eklemiş, o sevinçle evinin yolunu tutmuştu. Bense ardında bu dünyada ne için yaşadığımı sorgulamaya başlamıştım. En ümitsiz bir anımda ve 23 yaşında, 62 yaşındaki amca kadar da dinç olamayacaksam boşa yaşıyorum dedim kendi kendime. İşte hac artık benim için mücadele demek. Umut demek. Yaşın kaç olursa olsun güç demek...